maandag 1 juni 2009

AHINP3 - Dag 166 PROCLAMATIE (ALLERLAATSTE DAG)

Een verslagje in uitgesteld relais. Door alle festiviteiten van de afgelopen dagen had ik nog geen tijd gehad om de blog aan te vullen. Den druk is van de ketel zeker en het moet niet meer ;).
Voor de proclamatie begon werd ik gefeliciteerd door de mentoren uit onze zone en ook de korpschef die aanwezig was. Mijn mentor sprak jurrylid Commissaris Van Duffel aan over de kritiek op mijn portfolio. Hij gaf mij feedback in de zin van dat zijn visie en die van het jurylid toch wel wat verschilde.
De proclamatie begon dan omstreeks 14.00 uur met een laatste appel en een inspectie. Normaal zou dit gedaan worden door onze klasbegeleider Geert Fivez, maar die was jammer genoeg door ziekte niet aanwezig. Ik wens hem langs deze weg dan ook van harte beterschap toe.
Het appel had het nodige "showgehalte" zodat de aanwezigen uitgebreid konden meegenieten van onze kunstjes en er de nodige foto's konden gemaakt worden. Na het appel sprak Karel Meert, die het appel leidde, het peleton nog kort toe. Vervolgens werd er de nodige tijd uitgetrokken om een aantal groepsfoto's te maken.
Na het appel werd koers gezet naar de aula. Daar werd er kort gespeeched door directeur Marc Dillen die duidelijk aangaf dat hij tevreden was over hetgeen promotie AHINP3 had verwezenlijkt en gaf ook nog een paar raadgevingen mee naar de verdere uitbouw van onze carrière.
Glenn en Ahmed hadden een speech in mekaar gestoken, en het mag gezegd worden gasten die was zeer mooi. Chapeau! zenne. Op de tonen van "the final countdown" en "ik zen zo geire polies" werd er een filmpje getoond met een heel deel foto's die tijdens het jaar werden genomen. Afgesloten werd er zoals was te verwachten met de championsleague hymne. Het filmpje was een fabrikaat van Bertje die dit heel knap in mekaar stak. Mooi werk Bertje.
Lieve zette dan nog een aantal medewerkers van de school in de bloemetjes, Geert Eloot, Marc Dillen en Ellen Callaert werden in de bloemetjes gezet.
Vervolgens nam An Roofthoofd het woord. Zij begon haar speech met de mededeling dat iedereen in de groep had bijgedragen tot onze promotieslogan "One Team One Dream" en dat het ons te ver zou leiden om iedereen zijn aandeel toe te lichten. Toen ze zei dat er één iemand toch een bijzonder aandeel had in het feit dat iederen geslaagd was door de samenvattingen die werden gemaakt en doorgestuurd zag ik de bui al hangen ;). Ik werd door de groep bedankt met een cadeaubon van de fanshop van KV Mechelen. Ik was toch wel wat (aangenaam) verrast. Ik nam dan zelf kort het woord waar ik mijn toffe collega's uit de promotie bedankte en hoop dat de afdelingen die na ons komen aan onze promotie een voorbeeld nemen. Dit moment zal mij toch steeds bijblijven, en spoelt de wrange nasmaak van de portfolio helemaal weg. Het was fijn dat de groep zo zijn appreciatie toonde en duidelijk liet verstaan dat ik wel degelijk een gemotiveerde motivator was ;)
Vervolgens nam Ellen Callaert het woord om de aanwezigen mee te geven dat de promotie ervoor had gekozen om bij de diplomauitreiking de studenten in alfabetische volgorde naar voor te laten komen om het rapport in ontvangst te nemen.
Wij werden gefeliciteerd door de opleidingsdirecteur Marc Dillen en examenjuryvoorzitter Willy Van Duffel. Onze graden kregen we van Karel Meert.
Commissaris Van Duffel wenste mij veel succes met mijn verdere carrière en ook met mijn voetbalclub KV Mechelen ;).
Na de proclamatie was er nog een receptie. Ik heb tijdens deze receptie een goed gesprek gehad met Commissaris Van Duffel. Ik moet bekennen dat het wrang gevoel na de portfolio verdwenen is. Ik ga zeker de klasbegeleider nog eens contacteren om ook met hem mijn portfolio nog eens door te spreken.
Ik ben blij dat ik deze opleiding heb kunnen volgen en met succes beëindigen. Dinsdag zal ik als hoofdinspecteur, officier van gerechtelijke politie, hulpofficier van de Procureur des Konings, mijn carrière verder uitbouwen in het CIC Vlaams-Brabant. Leuven here I come!
Ik wens langs deze weg ook alle collega's die in de toekomst de stap wagen veel succes toe. Wat er verder met deze blog zal gebeuren heb ik nog niet beslist, we zien wel.

6 opmerkingen:

nosy parker zei

Sven,
Tot mijn grote spijt heb ik de proclamatie niet kunnen meemaken. Maar als ik lees dat je medecollega's/studenten je toch op een zeer waardige manier hebben gehuldigd, kan ik niet meer dan fier en trots zijn op een collega waarin ik altijd heb geloofd dat hij een Hoofdinspecteur waardig zou zijn. Ondertussen, na al die tijd mag ik meer spreken meer als goede vriend dan uit naam van collega. Iemand die ik meer en meer ben beginnen te appreciëren als vriend/collega, deels door het werk maar ook in het uitbrengen van zijn 'soms' ongezouten, maar toch gefundeerde meningen.
Nogmaals proficiat Sven!!!

robby zei

Svenne,

Proficiat hé man, om het in voetbaltermen uit te drukken : "dikken bal!"

Veel succes verder en 'tot hoors'...

(ps:waar kan ik uw samenvattingen terugvinden?) :-)

Sven zei

Beankt Geert ;)

@Robby op mijne ahinp3 stick en op mijne pc ;)
indien gewenst bezorg ik je wel eens een kopij

robby zei

wie weet, kan no heel hard van pas komen! ;-)

Commissaris Willy VAN DUFFEL zei

Dag Sven,
Het getuigt van morele moed en weerbaarheid dat je bepaalde gevoelens en wat minder gelukkige ervaringen kunt relativeren. Daar leer je uit, ongeacht uw graad, leeftijd, functie of wat dan ook. Als ik merk dat zowel uw mentoren als uw studiegenoten en klasbegeleiders tevreden waren over uw inzet, is dat voor jou het referentiepunt, en niet de wat minder gelukkige portfolio. En dan kan je zeer tevreden terugblikken op uw prestatie(s). Ik wens je, en samen met jou ook alle andere studiegenoten die dit mochten lezen, dan ook veel succes toe in je nieuwe carrière. Proficiat aan iedereen. Jullie hebben het stuk voor stuk verdiend.

Sven zei

Commissaris,
bedankt voor Uw reactie.
U heeft op mijn blog ook ongetwijfeld gelezen dat ik toch wel wat was aangedaan door heel het portfoliogebeuren. Ik ben blij dat ik na de proclamatie een woordje met u hierover heb kunnen wisselen. Ik heb mij inderdaad opgetrokken aan de steun van mijn medestudenten, waar ik toch een leuke (doch drukke) tijd mee beleefd heb.